หมวดหมู่:ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
ไทย terms that originate from สันสกฤต.
| แรกสุด – ก ข ฃ ค ฅ ฆ ง จ ฉ ช ซ ฌ ญ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ ด ต ถ ท ธ น บ ป ผ ฝ พ ฟ ภ ม ย ร ฤ ล ฦ ว ศ ษ ส ห ฬ อ ฮ |
หมวดหมู่ย่อย
หมวดหมู่นี้มีหมวดหมู่ย่อยเดียวต่อไปนี้
หน้าในหมวดหมู่ "ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต"
200 หน้าต่อไปนี้อยู่ในหมวดหมู่นี้ จากทั้งหมด 1,794 หน้า
(หน้าก่อนหน้า) (หน้าถัดไป)ก
- กทรรป
- กทลี
- กนก
- กนิษฐา
- กบฏ
- กบาล
- กบินทร์
- กบิล
- กบี่
- กปิ
- กมล
- กมลา
- กมลาสน์
- กมัณฑลุ
- กร
- กรกฎ
- กรกฏ
- กรณฑ์
- กรณี
- กรด
- กรบูร
- กรม
- กรรไกร
- กรรณ
- กรรตุ
- กรรไตร
- กรรบาสิก
- กรรบูร
- กรรปาสิก
- กรรปุระ
- กรรม
- กรรม์
- กรรมาร
- กรรลี
- กรรษก
- กรรสะ
- กระจก
- กระจับปี่
- กระฎุมพี
- กระท่อม
- กระบี่
- กระยา
- กระลี
- กระษาปณ์
- กระษิร
- กระสาย
- กรัณฑ
- กรัณฑ์
- กริน
- กริยา
- กรี
- กรีฑา
- กรีษ
- กรุณา
- กฤดาญชลี
- กฤดาอัญชลี
- กฤษฎา
- กฤษณะ
- กฤษณา
- กลศ
- กลี
- กวี
- กษัตร
- กษัตริย์
- กษัย
- กษาปณ์
- กษีณาศรพ
- กษีร
- กษีระ
- กษีรารณพ
- กัจฉปะ
- กัญจุก
- กัญชา
- กัทลี
- กันทร
- กันยา
- กัมพล
- กัลบก
- กัลป์
- กัลปนา
- กัลปพฤกษ์
- กัลปาวสาน
- กัลปิต
- กัลยาณ
- กัลยาณกรรม
- กัลยาณกามะ
- กัลยาณคุณ
- กัลยาณธรรม
- กัลยาณมิตร
- กัลยาณศีล
- กัลยาณี
- กัศมล
- กัศยป
- กาก
- กากภาษา
- กากะ
- กากี
- กาญจน
- กาญจน์
- กาญจนา
- กาฐ
- กานต์
- กาบุรุษ
- กาพย์
- กาม
- กาย
- การ
- การณ์
- การบูร
- การย์
- การะบูร
- การุณย
- การุณย์
- กาล
- กาลกรรณี
- กาลกิณี
- กาศิกพัสตร์
- กาสร
- กาสะ
- กำมะถัน
- กินนร
- กินรี
- กีฏ
- กีรติ
- กุกกุฏ
- กุกกุร
- กุญแจ
- กุญชร
- กุฎี
- กุฎุมพี
- กุฏิ
- กุณฑล
- กุณฑี
- กุณโฑ
- กุทัณฑ์
- กุมภีร
- กุมาร
- กุมารี
- กุรุพินท์
- กุล
- กุศล
- กูรู
- เกจิอาจารย์
- เกณฑ์
- เกตุ
- เกยูร
- เกลศ
- เกศพ
- เกศวะ
- เกศินี
- เกษตร
- เกษม
- เกษมศานต์
- เกษียณ
- เกษียร
- เกษียรสมุทร
- เกสร
- เกาทัณฑ์
- เกาบิน
- เกาไศย
- เกียรติ
- เกียรติ์
- โกฏิ
- โกณ
- โกทัณฑ์
- โกมล
- โกรธ
- โกรศ
- โกลาหล
- โกวิท
- โกศล
- โกษม
- โกสินทร์
- โกสุม
- โกหก
- ไกรลาส
- ไกลาส
- ไกวัล