กษีณาศรพ

ภาษาไทย[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต क्षीणाश्रव (กฺษีณาศฺรว, “(ผู้)สิ้นอาสวะแล้ว”)

การแบ่งพยางค์		กะ-สี-นา-สบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gà-sǐi-naa-sòp
	ราชบัณฑิตยสภา	ka-si-na-sop
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ka˨˩.siː˩˩˦.naː˧.sop̚˨˩/^{(สัมผัส)}

กษีณาศรพ