สิ้น
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສິ້ນ (สิ้น) หรือ ສີ້ນ (สี้น); เทียบภาษาจีนยุคกลาง 盡 (MC dzinX)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ซิ่น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sîn |
| ราชบัณฑิตยสภา | sin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sin˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ซิ่น | |
คำกริยา
[แก้ไข]สิ้น (คำอาการนาม การสิ้น)