ตาย
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ตาย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtaai |
ราชบัณฑิตยสภา | tai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /taːj˧/ |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *p.taːjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕາຍ (ตาย̃), ภาษาไทลื้อ ᦎᦻ (ตาย), ภาษาไทใหญ่ တၢႆ (ตาย), ภาษาอาหม 𑜄𑜩 (ตย์), ภาษาจ้วง dai; เทียบภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม * (m-) atay (“ตาย”)
คำกริยา[แก้ไข]
ตาย (คำอาการนาม การตาย หรือ ความตาย)
- สิ้นใจ, สิ้นชีวิต, ไม่เป็นอยู่ต่อไป, สิ้นสภาพของการมีชีวิต
- สภาวะสมองตาย
- เคลื่อนไหวไม่ได้
- มือตาย
- ตีนตาย
- ไม่เดินเพราะเครื่องเสียหรือหยุดเป็นต้น
- รถยนต์ตาย
- นาฬิกาตาย
- ยืนแต้มอยู่อย่างเดียว
- ลูกเต๋าตายหก
- ลักษณะที่ประตูในการเล่นการพนันบางประเภท เช่น โป ถั่ว ไม่ออกเลย หรือนาน ๆ จึงจะออกสักครั้งหนึ่ง
- ผิดตามที่กติกากำหนดไว้ในการเล่นกีฬาหรือการละเล่นบางชนิด
คำพ้องความหมาย[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ตาย
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
สิ้นใจ, สิ้นชีวิต, สิ้นสภาพของการมีชีวิต
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ตาย
คำอุทาน[แก้ไข]
ตาย
- คำเปล่งเสียงแสดงความตกใจหรือประหลาดใจเป็นต้น
- อุ๊ยตาย
- ตายแล้ว