ตาย

ภาษาไทย

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล: [täːj˧]
• คำอ่านภาษาไทย: ตาย

รากศัพท์ 1

คำกริยา

ตาย (อาการนาม การตาย หรือ ความตาย)

1. สิ้นใจ, สิ้นชีวิต, ไม่เป็นอยู่ต่อไป, สิ้นสภาพของการมีชีวิต

   สภาวะสมองตาย

2. เคลื่อนไหวไม่ได้

   มือตาย

   ตีนตาย

3. ไม่เดินเพราะเครื่องเสียหรือหยุดเป็นต้น

   รถยนต์ตาย

   นาฬิกาตาย

4. ยืนแต้มอยู่อย่างเดียว

   ลูกเต๋าตายหก

5. ลักษณะที่ประตูในการเล่นการพนันบางประเภท เช่น โป ถั่ว ไม่ออกเลย หรือนาน ๆ จึงจะออกสักครั้งหนึ่ง
6. ผิดตามที่กติกากำหนดไว้ในการเล่นกีฬาหรือการละเล่นบางชนิด

รากศัพท์ 2

คำวิเศษณ์

ตาย

1. คำประกอบท้ายประโยคหรือหน้าประโยค หมายความว่า แย่, เต็มที, ยิ่งนัก

   ร้อนจะตาย

   ตายละทีนี้

คำอุทาน

ตาย

1. คำเปล่งเสียงแสดงความตกใจหรือประหลาดใจเป็นต้น

   อุ๊ยตาย

   ตายแล้ว