หมาย
ดูเพิ่ม: หม้าย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰmaːjᴬ, จากจีนเก่า 麾 (OC *hmral); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน หมาย, ลาว ໝາຍ (หมาย), คำเมือง ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿ (หมาย), เขิน ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿ (หมาย), ไทลื้อ ᦖᦻ (หมาย), ไทดำ ꪢꪱꪥ (หมาย), ไทใหญ่ မၢႆ (มาย), ไทใต้คง ᥛᥣᥭᥴ (ม๋าย), อาหม 𑜈𑜩𑜤 (บาย์), จ้วง mai
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หฺมาย | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mǎai |
| ราชบัณฑิตยสภา | mai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /maːj˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]หมาย
- หนังสือราชการที่ใช้เกณฑ์ เกาะกุม หรือ เรียกตัว
- (กฎหมาย) หนังสือคำสั่งของศาลหรือเจ้าพนักงานสั่งให้กระทำการ หรือห้ามกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง
- ชื่อเรียกเงินที่เป็นกระดาษในสมัยรัชกาลที่ 4
ลูกคำ
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]หมาย (คำอาการนาม การหมาย)
ลูกคำ
[แก้ไข]ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /maːj˨˦/
คำกริยา
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]หมาย
- รูปแบบอื่นของ ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿ (หมาย)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- คำกริยาภาษาไทย
- th:กฎหมาย
- th:เงิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำเมือง entries with incorrect language header
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย