กะ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gà |
ราชบัณฑิตยสภา | ka | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaʔ˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
กะ
- เครื่องหมายบอกทำนองสวด, ทำนองสวด
- กะมหาชาติคำหลวง
- รอบการเข้าเวร, ระยะเวลาที่ผลัดเปลี่ยนกันทำงาน
- กะแรก
- กะที่ 2
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
กะ (คำอาการนาม การกะ)
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำอนุภาค[แก้ไข]
กะ
- ใช้รวมกับคำวิเศษณ์ เช่น เหมือนกะ ราวกะ ถึงกะ
คำบุพบท[แก้ไข]
กะ
- ใช้นำหน้าผู้รับพูดหรือรับบอก
- พี่พูดกะน้อง
- เขากล่าวกะฉัน
- เขาบอกกะท่าน
คำบุพบท[แก้ไข]
กะ
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
(1) กับ
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
กะ
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
กะ
- ชื่อเงื่อนชนิดหนึ่ง ใช้สำหรับผูกเรือเพื่อคล้องกับที่ยึดหรือเสายึดเรือ เป็นเงื่อนที่แน่นแต่แก้ออกง่าย
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
ภาษามอญแบบไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาออสโตรเอเชียติกดั้งเดิม *kaʔ
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kaʔ/
คำนาม[แก้ไข]
กะ (ต้องการถอดอักษร)
อ้างอิง[แก้ไข]
- พวน รามัญวงศ์ (2005) พจนานุกรมมอญ-ไทย ฉบับมอญสยาม [Mon-Thai (Siamese) Dictionary], กรุงเทพฯ: มติชน, →ISBN
ภาษาเลอเวือะตะวันตก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *kaʔ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *kaʔ
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kaʔ/
คำนาม[แก้ไข]
กะ
ภาษาเลอเวือะตะวันออก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *kaʔ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *kaʔ
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kaʔ/
คำนาม[แก้ไข]
กะ
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาภาษาไทย
- คำอนุภาคภาษาไทย
- คำบุพบทภาษาไทย
- ศัพท์ภาษามอญแบบไทยที่สืบทอดจากภาษาออสโตรเอเชียติกดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษามอญแบบไทยที่รับมาจากภาษาออสโตรเอเชียติกดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษามอญแบบไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษามอญแบบไทย
- คำนามภาษามอญแบบไทย
- Requests for transliteration of ภาษามอญแบบไทย terms
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันตก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันตก
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันออก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันออก