เรือ
ภาษาไทย[แก้]
รากศัพท์[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.rwɯəᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เฮือ, ภาษาลาว ເຮືອ (เฮือ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦣᦲ (เฮี)
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | เรือ |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /rɯa̯˧/ |
คำนาม[แก้]
เรือ
- ยานพาหนะที่ใช้สัญจรไปมาในน้ำ มักทำด้วยวิธีขุดไม้ทั้งต้นหรือนำกระดาน สังกะสี เหล็ก เป็นต้น มาประกอบกันเข้า
- ตัวหมากรุกที่เดินตาตรงได้ตลอด
- เครื่องเล่นอย่างหนึ่ง เอาไม้ไผ่มาเหลาแบน ๆ ดัดให้หัวงอน ใช้พุ่งแข่งกัน
- ยศทหารเรือหรือทหารอากาศชั้นสัญญาบัตรขั้นต้น ต่ำกว่าชั้นนาวาหรือนาวาอากาศ
-
เรือตรี
-
เรืออากาศเอก
-
