สังกะสี
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) สังกระสี
รากศัพท์
[แก้ไข]เป็นไปได้ว่ามาจากการทับศัพท์ผิดของภาษาฝรั่งเศส zinc (“สังกะสี”) [zɛ̃ɡ] หรือ zingage (“การชุบสังกะสี”) [zɛ̃.ɡaʒ]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ស័ង្កសី (สังฺกสี), ภาษาลาว ສັງກະສີ (สังกะสี)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สัง-กะ-สี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎng-gà-sǐi |
| ราชบัณฑิตยสภา | sang-ka-si | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saŋ˩˩˦.ka˨˩.siː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]สังกะสี
- ธาตุลำดับที่ 30 สัญลักษณ์ Zn เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาวแกมน้ำเงิน หลอมละลายที่ 419°ซ. ใช้ประโยชน์ได้มาก เช่น นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ ใช้ฉาบผิวเหล็กเพื่อกันสนิม
- เหล็กชุบสังกะสีบาง ๆ เป็นแผ่นเรียบหรือเป็นลอนอย่างลูกฟูก ใช้มุงหลังคาเป็นต้น
- หลังคาสังกะสี
- รั้วสังกะสี
- ปลากัดพันทาง เรียกว่า ลูกสังกะสี
คำพ้องความ
[แก้ไข]- (โลหะ): ซิงก์