ใช้
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʑaɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໃຊ້ (ใซ้), ภาษาคำเมือง ᨩᩲ᩶ (ใช้) หรือ ᨩᩱ᩶ (ไช้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦋᧉ (ไช้), ภาษาไทดำ ꪻꪋ꫁ (ใจ้̱), ภาษาไทใหญ่ ၸႂ်ႉ (ใจ๎), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜧 (ฉอ̂ว์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง cawj, ภาษาจ้วง sawj
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ไช้ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chái |
| ราชบัณฑิตยสภา | chai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaj˦˥/(ส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
ใช้ (คำอาการนาม การใช้)
- บังคับให้ทำ
- ใช้งาน
- จับจ่าย
- ใช้เงิน
- เอามาทำให้เกิดประโยชน์
- ใช้เรือ
- ใช้รถ
- ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้
- ตอบแทน, ให้ทดแทน
- เมื่อเขาเลี้ยงเราเราต้องเลี้ยงใช้เขา