ใช้
ภาษาไทย[แก้]
รากศัพท์[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʑaɰᶜ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩᩲ᩶ (ใช้), ภาษาลาว ໃຊ້ (ใซ้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦋᧉ (ไช้), ภาษาไทใหญ่ ၸႂ်ႉ (ใจ๋), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜧 (จอ̂ว์)
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | ไช้ |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /t͡ɕʰaj˦˥/ |
คำกริยา[แก้]
ใช้ (คำอาการนาม การใช้)
- บังคับให้ทำ
-
ใช้งาน
-
- จับจ่าย
-
ใช้เงิน
-
- เอามาทำให้เกิดประโยชน์
-
ใช้เรือ
-
ใช้รถ
-
- ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้
- ตอบแทน, ให้ทดแทน
-
เมื่อเขาเลี้ยงเราเราต้องเลี้ยงใช้เขา
-
