ข้ามไปเนื้อหา

ใช้

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ใช่

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʑaɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໃຊ້ (ใซ้), ภาษาคำเมือง ᨩᩲ᩶ (ใช้) หรือ ᨩᩱ᩶ (ไช้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦋᧉ (ไช้), ภาษาไทดำ ꪻꪋ꫁ (ใจ้̱), ภาษาไทขาว ꪻꪋꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၸႂ်ႉ (ใจ๎), ภาษาไทใต้คง ᥓᥬᥳ (ใจ๎), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜧 (ฉอ̂ว์), ภาษาจ้วง sawj, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง cawj

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ไช้
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchái
ราชบัณฑิตยสภาchai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰaj˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ใช้ (คำอาการนาม การใช้)

  1. บังคับให้ทำ
    ใช้งาน
  2. จับจ่าย
    ใช้เงิน
  3. เอามาทำให้เกิดประโยชน์
    ใช้เรือ
    ใช้รถ
  4. ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้
  5. ตอบแทน, ให้ทดแทน
    เมื่อเขาเลี้ยงเราเราต้องเลี้ยงใช้เขา

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]