เอา
ดูเพิ่ม: เอ้า
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน เอา, ลาว ເອົາ (เอ็า), คำเมือง ᩐᩣ (อูา), เขิน ᩐᩢᩣ (อูัา), ไทลื้อ ᦀᧁ (เอา), ไทดำ ꪹꪮꪱ (เอา), ไทใหญ่ ဢဝ် (อว), อาหม 𑜒𑜧 (อว์) หรือ 𑜒𑜧𑜈𑜫 (อว์ว์) หรือ 𑜒𑜨𑜧 (ออ̂ว์), จ้วง aeu
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เอา | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ao |
| ราชบัณฑิตยสภา | ao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaw˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]เอา (คำอาการนาม การเอา)
- ยึด
- เอาไว้อยู่
- รับไว้
- เขาให้ก็เอา
- พา, นำ
- เอาตัวมา
- ต้องการ
- ทำเอาชื่อ
- ทำงานเอาหน้า
- ถือเป็นสำคัญ
- เจรจาเอาถ้อยคำ
- เอาพี่เอาน้อง
- (ภาษาปาก) คำใช้แทนกริยาอื่น ๆ บางคำได้
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]เอา
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔaw˧˧/
คำกริยา
[แก้ไข]ภาษาชอง
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากมอญ-เขมรดั้งเดิม *ʔaawʔ
การออกเสียง
[แก้ไข]- (จันทบุรี, ตราด, กาญจนบุรี) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔaw/
คำนาม
[แก้ไข]เอา
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/aw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- ศัพท์ภาษาชองที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาชองที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาชองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาชอง
- คำนามภาษาชอง