เอา
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʔawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩐᩣ (อูา), ภาษาลาว ເອົາ (เอ็า), ภาษาไทลื้อ ᦀᧁ (เอา), ภาษาไทดำ ꪹꪮꪱ (เอา), ภาษาไทใหญ่ ဢဝ် (อว), ภาษาอาหม 𑜒𑜧 (อว์) หรือ 𑜒𑜧𑜈𑜫 (อว์ว์) หรือ 𑜒𑜨𑜧 (ออ̂ว์), ภาษาจ้วง aeu
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เอา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ao |
| ราชบัณฑิตยสภา | ao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaw˧/(ส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
เอา (คำอาการนาม การเอา)
- ยึด
- เอาไว้อยู่
- รับไว้
- เขาให้ก็เอา
- พา, นำ
- เอาตัวมา
- ต้องการ
- ทำเอาชื่อ
- ทำงานเอาหน้า
- ถือเป็นสำคัญ
- เจรจาเอาถ้อยคำ
- เอาพี่เอาน้อง
- (ภาษาปาก) คำใช้แทนกริยาอื่น ๆ บางคำได้
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
พา, นำ
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
เอา
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔaw˧˧/
คำกริยา[แก้ไข]
เอา (คำอาการนาม ก๋ารเอา หรือ ก๋านเอา)
ภาษาชอง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (จันทบุรี, ตราด, กาญจนบุรี) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔaw/
คำนาม[แก้ไข]
เอา
หมวดหมู่:
- ภาษาไทย:สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- ศัพท์ภาษาชองที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาชอง
- คำนามภาษาชอง