เป็น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *m̩.pelᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เป็น, ภาษาลาว ເປັນ (เปัน), ภาษาคำเมือง ᨸᩮ᩠ᨶ (เปน), ภาษาไทลื้อ ᦔᦲᧃ (ปีน), ภาษาไทดำ ꪹꪜꪸꪙ (เปย͢น), ภาษาไทใหญ่ ပဵၼ် (เปน), ภาษาไทใต้คง ᥙᥥᥢ (เปน), ภาษาอาหม 𑜈𑜢𑜃𑜫 (บิน์), ภาษาจ้วง baenz, ภาษาแสก พั๊น, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง binz

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เป็น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpen
ราชบัณฑิตยสภาpen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pen˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

เป็น (คำอาการนาม การเป็น หรือ ความเป็น)

  1. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำ เพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร
    ท่านเป็นเจ้า
    เขาเป็นนาย

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

เป็น

  1. สามารถ, ได้
    เต้นเป็น
    รำเป็น

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

เป็น (คำอาการนาม ความเป็น)

  1. ยังมีชีวิตอยู่, ยังไม่ตาย
    ปลาเป็น
  2. ประหนึ่ง
    ทำเป็นบ้า