ข้ามไปเนื้อหา

สัมพันธ์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สัมพันธ

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सम्बन्ध (สมฺพนฺธ, ติดพัน) หรือภาษาบาลี สมฺพนฺธ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สำ-พัน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎm-pan
ราชบัณฑิตยสภาsam-phan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sam˩˩˦.pʰan˧/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

สัมพันธ์ (คำอาการนาม การสัมพันธ์)

  1. ผูกพัน, เกี่ยวข้อง
    เขากับฉันสัมพันธ์กันฉันญาติ
    ข้อความข้างหลังไม่สัมพันธ์กับข้อความข้างหน้า

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

สัมพันธ์ (คำอาการนาม ความสัมพันธ์)

  1. ที่ผูกพัน, ที่เกี่ยวข้อง

คำนาม

[แก้ไข]

สัมพันธ์

  1. (ไวยากรณ์) การแยกความออกเป็นประโยคหรือส่วนต่างของประโยค แล้วบอกการเกี่ยวข้องของประโยคและคำต่าง ๆ ในประโยคนั้น

ลูกคำ

[แก้ไข]