ของ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขี้อ่ง และ ข้อง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *χɔːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩬᨦ (ของ), ภาษาลาว ຂອງ (ของ), ภาษาไทลื้อ ᦃᦸᧂ (ฃอ̂ง), ภาษาไทดำ ꪄꪮꪉ (ฃอง), ภาษาไทใหญ่ ၶွင် (ขอ̂ง), ภาษาไทใต้คง ᥑᥩᥒᥴ (ฃ๋อ̂ง), ภาษาพ่าเก ၵွင် (ขอ̂ง์), ภาษาอาหม 𑜁𑜨𑜂𑜫 (ขอ̂ง์), ภาษาจ้วง hong, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kong

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ของ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkɔ̌ɔng
ราชบัณฑิตยสภาkhong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɔːŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ของ

  1. สิ่งต่าง

คำประสม[แก้ไข]

คำบุพบท[แก้ไข]

ของ

  1. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง)

คำประสม[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ของ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩬᨦ (ของ)

คำบุพบท[แก้ไข]

ของ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩬᨦ (ของ)