สิ่ง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສິ່ງ (สิ่ง), ภาษาไทลื้อ ᦉᦲᧂᧈ (สี่ง), ภาษาไทใหญ่ သိင်ႇ (สิ่ง), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜂𑜫 (สิง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สิ่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sìng |
| ราชบัณฑิตยสภา | sing | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /siŋ˨˩/ | |
คำนาม[แก้ไข]
สิ่ง
- ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต
- คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต
- ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต
- ทองคำเป็นสิ่งมีค่า
- ภาวะ, ความมีความเป็น
- สิ่งที่มีคุณค่าในสังคมอย่างหนึ่งคือ ความยุติธรรม
คำลักษณนาม[แก้ไข]
สิ่ง
