อัน
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) อนน
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʔalᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອັນ (อัน), ภาษาไทลื้อ ᦀᧃ (อัน), ภาษาไทใหญ่ ဢၼ် (อัน), ภาษาไทดำ ꪮꪽ (อัน), ภาษาอาหม 𑜒𑜃𑜫 (อน์), ภาษาจ้วง aen
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อัน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | an |
ราชบัณฑิตยสภา | an | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔan˧/(ส) | |
คำพ้องเสียง | อันต์ |
คำนาม[แก้ไข]
อัน
- สิ่ง, ชิ้น
- ทะลาย
- อันหมาก
- อันมะพร้าว
- คำบอกลักษณะสิ่งของซึ่งโดยปรกติมีลักษณะแบนยาวหรือเป็นชิ้นเป็นแผ่นเป็นต้น
คำลักษณนาม[แก้ไข]
อัน
คำสรรพนาม[แก้ไข]
อัน
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
อัน
- อย่าง
- เป็นอันมาก
- เป็นอันดี
คำอนุภาค[แก้ไข]
อัน