ไก่

ภาษาไทย

(1) ไก่

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *kajᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩱ᩵ ‎(ไก่), ภาษาลาว ໄກ່ ‎(ไก่), ภาษาไทดำ ꪼꪀ꪿ ‎(ไก่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦂᧈ ‎(ไก่), ภาษาไทใหญ่ ၵႆႇ ‎(ไก่), ภาษาจ้วง gaeq

การออกเสียง

เสียงอ่านแบบไทย	ไก่
สัทอักษรสากล	/kaj˨˩/
ไฟล์เสียง

คำนาม

ไก่ (คำลักษณนาม ตัว)

1. สัตว์ปีกจำพวกนก มีหลายวงศ์ บินได้ในระยะสั้น หากินตามพื้นดิน ตกไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว ตัวผู้หงอนใหญ่และเดือยยาว
   • ไก่สองตัวอยู่บนต้นไม้
   • ลุงเลี้ยงไก่หลายตัว
   • ฝูงไก่กำลังจิกกินเมล็ดข้าวบนพื้นดิน
2. (ภาษาปาก) ผู้หญิงหากิน
   • แถวนี้มีไก่คอยหาแขกอยู่มาก
3. (ภาษาปาก) ผู้หญิงที่ถูกล่อลวงมาเพื่อมีเพศสัมพันธ์ด้วย
   • แน่ใจนะว่าพาผู้หญิงคนนี้มาทำงาน ไม่ใช่ไปจับไก่มา
4. (ภาษาปาก) ผู้หญิงที่มีท่าทางหรือลักษณะการแต่งตัวที่เชิญชวนให้ผู้ชายต้องการมีเพศสัมพันธ์ด้วย
   • ผู้หญิงคนนี้ท่าทางไก่จังเลย

คำเกี่ยวข้อง

ไก่กระทง ไก่กอและ ไก่แก่แม่ปลาช่อน ไก่แก้ว ไก่เขี่ย ไก่งวง

ไก่แจ้ ไก่ชน ไก่ต่อ ไก่ตอน ไก่ตาฟาง ไก่เถื่อน

ไก่ทอด ไก่นา ไก่บ้าน ไก่บินไม่ตกดิน ไก่ป่า ไก่ฟ้า

ไก่ย่าง ไก่รองบ่อน ไก่รุ่นกระทง ไก่สามอย่าง ไก่สาว ไก่หลง

ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ ไก่โห่ ไก่อ่อน ไก่อ่อนสอนขัน ไก่อู หมูเห็ดเป็ดไก่

คำแปลภาษาอื่น

(1) สัตว์ปีกจำพวกนก

• ชื่อวิทยาศาสตร์ : Gallus gallus domesticus
• กอกบอรอก : tok
• ชอง : แหลก

• มลายู : ayam
• ลาว : ໄກ່ ^lo
• อังกฤษ : chick ^en, chicken ^en