มี
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | มี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mii |
| ราชบัณฑิตยสภา | mi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /miː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *miːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน มี, ภาษาลาว ມີ (มี), ภาษาคำเมือง ᨾᩦ (มี), ภาษาเขิน ᨾᩦ (มี), ภาษาไทลื้อ ᦙᦲ (มี), ภาษาไทดำ ꪣꪲ (มิ), ภาษาไทใหญ่ မီး (มี๊), ภาษาไทใต้คง ᥛᥤᥰ (มี๊), ภาษาจ้วง miz
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
มี (คำอาการนาม ความมี)
คำกริยา[แก้ไข]
มี (คำอาการนาม การมี)
- ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง
- มีเงิน
- มีลูก
- ประกอบด้วย
- อริยสัจ 4 มี ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
- ปรากฏ
- มีดาวหางขึ้นในท้องฟ้า
- เกิด
- มีโรคระบาด
- คงอยู่
- มีคนอยู่ไหม
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง
|
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ mi (มี, “โน้ตดนตรี มี”)
คำนาม[แก้ไข]
มี
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
- (โน้ตดนตรีพื้นฐาน): โด, เร, ฟา, ซอล, ลา, ที/ซี, ดับเบิลแฟลต, แฟลต, เนเชอรัล, ชาร์ป, ดับเบิลชาร์ป, ตัวกลม, ตัวขาว, ตัวดำ, ตัวเขบ็ต, ตัวหยุด, กุญแจซอล, กุญแจฟา, กุญแจโด, บันไดเสียง, เมเจอร์, ไมเนอร์, คอร์ด
อ้างอิง[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/iː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ที่มีการถอดอักษรด้วยมือต่างจากอัตโนมัติ/grc
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอินโดนีเซีย/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาโปรตุเกส/t+
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย:ดนตรี
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- Requests for transliteration of ภาษาคำเมือง terms
- คำอกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง