ลา
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | laa |
ราชบัณฑิตยสภา | la | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /laː˧/(ส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 驢 (MC lɨʌ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩃᩣ (ลา), ภาษาลาว ລາ (ลา), ภาษาไทลื้อ ᦟᦱ (ลา), ภาษาไทใหญ่ လႃး (ล๊า), ภาษาเขมร លា (ลา)
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) ฬา
คำนาม[แก้ไข]
ลา (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่ ขนแผงคอสั้นตั้งตรง มีถิ่นกำเนิดในทวีปแอฟริกา
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ลา
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩃᩣ (ลา), ภาษาลาว ລາ (ลา), ภาษาไทลื้อ ᦟᦱ (ลา), ภาษาเขมร លា (ลา)
คำกริยา[แก้ไข]
ลา (คำอาการนาม การลา)
- จากไปโดยแสดงให้ทราบด้วยกิริยาท่าทาง คำพูด หรือด้วยหนังสือ
- ขออนุญาตหยุดงานชั่วคราว
- ลากิจ
- ลาป่วย
- ลาพักผ่อน
- ลาไปศึกษาต่อ
- ขอคืนของที่บูชาหรือบนไว้
- ลาข้าวพระภูมิ
- ลาของที่บนไว้
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ลา
- เตี้ย
- เกยลา
- กี๋ลา
- เตียงลา
- แท่นลา
รากศัพท์ 5[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ลา
รากศัพท์ 6[แก้ไข]
จากภาษาอังกฤษ la (ลา, “โน้ตดนตรี ลา”)
คำนาม[แก้ไข]
ลา