ลง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *n̩.loŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩃᩫ᩠ᨦ (ล็ง), ภาษาลาว ລົງ (ล็ง), ภาษาไทลื้อ ᦟᦳᧂ (ลุง), ภาษาไทดำ ꪶꪩꪉ (โลง), ภาษาไทใหญ่ လူင်း (ลู๊ง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥨᥒᥰ (โล๊ง), ภาษาอาหม 𑜎𑜤𑜂𑜫 (ลุง์), ภาษาจ้วง roengz， ภาษาจ้วงใต้ loengz/noengz

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		ลง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	long
	ราชบัณฑิตยสภา	long
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/loŋ˧/^{(สัมผัส)}

คำกริยา[แก้ไข]

ลง (คำอาการนาม การลง)

ไป สู่เบื้อง ต่ำ หรือไปสู่เบื้องที่ถือ ว่า ตรงข้าม กับ ขึ้น
น้ำลง

เครื่องบินลง
ไปสู่พื้น ดิน และพื้นอื่น ๆ
ลงดิน

ลงบันได

ลงเรือ
เอา เครื่องมือ จับ สัตว์น้ำ วาง ขึง หรือปัก เพื่อจับสัตว์น้ำ
ลงข่าย

ลงลอบ

ลงอวน

ลงเบ็ด
จด
ลงบัญชี
ทำ พิธี จารึก มนตร์หรือสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์
ลงเลขลงยันต์

ลงนะหน้าทอง

ลงกระหม่อม
ยอม
ผู้น้อยต้องลงผู้ใหญ่
ตีพิมพ์ออก เผยแพร่
เอาข่าวไปให้หนังสือพิมพ์ลง

ลงแจ้งความ
ตกลงปลงใจ แล้ว ก็ปักใจถือเอาเป็น แน่
ลงได้ทำเป็นไม่ทิ้ง

ลงสู้แล้วไม่ถอย
ปลูก
ลงมะพร้าว

ลงลิ้นจี่
ลด
ราคาทองลง

ค่าเงินดอลลาร์ลง
ตก
น้ำค้างลง

ฝนลง

หมอกลง
เฆี่ยน
ลงไม้

เอาหวายลงหลัง
ท้องเดิน
ทั้งลงทั้งราก
(ภาษาปาก, การคอมพิวเตอร์) ติดตั้ง (โปรแกรม)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ลง

อาการ ที่ไป สู่เบื้อง ต่ำ
ไหลลง

เลื่อนลง

ถอยลง
มาก กว่า เดิม
เลวลง

ผอมลง

ถูกลง

สั้นลง

ลง

เนื้อหา

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

รายการนำทางไซต์