วาง
ดูเพิ่ม: ว่าง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *waːŋᴬ⁴; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩅᩤ᩠ᨦ (วาง), ภาษาลาว ວາງ (วาง), ภาษาไทลื้อ ᦞᦱᧂ (วาง), ภาษาไทดำ ꪫꪱꪉ (วาง), ภาษาไทใหญ่ ဝၢင်း (ว๊าง), ภาษาไทใต้คง ᥝᥣᥒᥰ (ว๊าง), ภาษาอาหม 𑜈𑜂𑜫 (บง์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | วาง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | waang |
| ราชบัณฑิตยสภา | wang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /waːŋ˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]วาง (คำอาการนาม การวาง)
- ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งพ้นจากมือหรือบ่าเป็นต้นด้วยอาการกิริยาต่าง ๆ ตามที่ต้องการ
- วางข้าวของเรียงเป็นแถว
- วางกับดักหนู
- วางกระดานลงกับพื้น
- วางเสาพิงกับผนัง
- กำหนด, ตั้ง
- วางกฎ
- วางเงื่อนไข
- วางรากฐาน
- จัดเข้าประจำที่
- วางคน
- วางยาม
- วางกำลัง
- ปล่อยวาง
- วางอารมณ์
- วางธุระ
- (ร้อยกรอง) อาการที่เคลื่อนไปโดยรีบร้อน
- ขี่ช้างวางวิ่ง