ประจำ

ภาษาไทย

รากศัพท์

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปฺระ-จำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bprà-jam
	ราชบัณฑิตยสภา	pra-cham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pra˨˩.t͡ɕam˧/^{(สัมผัส)}

คำกริยาวิเศษณ์

ประจำ

เป็น ปรกติ, เสมอ
มาเป็นประจำ

นั่งประจำ

คำคุณศัพท์

ประจำ

เฉพาะ
ตราประจำกระทรวง

ตราประจำตำแหน่ง
ที่กำหนด ให้มี เป็น ปรกติ
งานประจำปี
เรียกรถโดยสารที่วิ่งอยู่บนเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งเป็นปรกติ ว่า รถประจำทาง
เรียกครูหรืออาจารย์ที่สอนและดูแล รับผิดชอบ นักเรียน ชั้นใดชั้นหนึ่งเป็นปรกติ ว่า ครูหรืออาจารย์ประจำชั้น
เรียกบัตรที่ออกให้ไว้เฉพาะบุคคลและจะต้องเก็บไว้กับตัวเป็นปรกติ ว่า บัตรประจำตัว
เรียกลูกจ้างที่จ้างไว้เป็นปรกติ ไม่ใช่ชั่วคราว ว่า ลูกจ้างประจำ
เรียกผู้ที่มาติดต่อหรือไปมาหาสู่กันเสมอเป็นปรกติ
ลูกค้าประจำ

ขาประจำ
ลักษณะ การฝาก เงิน ไว้กับ ธนาคาร โดย จะ ได้รับ ดอกเบี้ย เมื่อ ฝาก ครบ ตาม เวลา ที่กำหนด ไว้เรียก ว่า ฝากประจำ

คำนาม

ประจำ

เงิน ที่มอบ ไว้แก่คู่สัญญา โดย ตกลง ว่า ถ้า ตน ไม่ทำ ตาม สัญญา ให้ริบ เงิน นั้น เสีย เรียกว่า เงินวางประจำ, มัดจำ ก็ว่า