บัตร
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) บัตร์
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต पत्र (ปตฺร, “แผ่น, ใบ, ปีกนก”); เทียบภาษาบาลี ปตฺต (“แผ่น, ใบ, ปีกนก”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | บัด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bàt |
| ราชบัณฑิตยสภา | bat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bat̚˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำนาม
[แก้ไข]บัตร
- แผ่นเอกสารแสดงสิทธิของผู้ใช้เป็นต้น มักทำด้วยกระดาษรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า (คำลักษณนาม บัตร หรือ ใบ)
- บัตรประจำตัว
- บัตรเลือกตั้ง
- บัตรสมนาคุณ
- ภาชนะทำด้วยกาบกล้วย เป็นรูปกระบะสำหรับวางเครื่องเซ่นสังเวย, ถ้าทำเป็นรูปสามเหลี่ยม เรียกว่า บัตรคางหมู, ถ้าทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมเรียกว่า บัตรกรุงพาลี หรือ บัตรพระภูมิ
- ใบไม้, กลีบดอกไม้
- ปทุมบัตร
- ขนปีก, ปีก
- หากันกระสันโบย บัตรเรียกมารังเรียง(สมุทรโฆษ)