เรียก

ภาษาไทย[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เฮียก, ภาษาลาว ຮຽກ (ฮย͢ก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦣᧅ (เฮก), ภาษาไทใหญ่ ႁဵၵ်ႈ (เห้ก), ภาษาอาหม 𑜍𑜢𑜀𑜫 (ริก์), ภาษาแสก เหร้ก ， ภาษาจ้วงเมืองJingxi : lig (ลีก), เมืองDaxin: lieg (เลียก)

การแบ่งพยางค์		เรียก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rîiak
	ราชบัณฑิตยสภา	riak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ria̯k̚˥˩/^(ส)

เรียก (คำอาการนาม การเรียก)

เปล่ง เสียง เพื่อ ให้มา หรือให้ไป เป็นต้น
แม่เรียกให้มาทำการบ้าน

ช่วยเรียกสุนัขไปเสียที
ออกชื่อ
ครูเรียกมาลีให้มาหา
เชิญ
เรียกประชุม

เรียกหมอ

เรียกน้ำ

เรียกลม
ให้ชื่อ
น้ำที่ทำให้แข็งเรียกว่าน้ำแข็ง

ภาชนะอย่างนี้เรียกว่าถ้วย
กำหนด เอา, ร้องเอา
หมอเรียกค่ารักษาพยาบาล

โจทก์เรียกค่าเสียหาย

รัฐบาลเรียกเก็บภาษี
(ภาษาปาก) ชวนให้มี อาการ เช่น นั้น
เรียกน้ำตา

เรียกเสียงตบมือ

เปล่งเสียงเพื่อให้มาหรือให้ไป