ให้

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• ให้ย (เลิกใช้)

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *haɰꟲ, จากจีนยุคกลาง 許 (MC xjoX); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ให้, ลาว ໃຫ້ (ให้), คำเมือง ᩉᩨ᩶ (หื้), พวน เห้อ, เขิน ᩉᩨ᩶ (หื้), ไทลื้อ ᦠᦹᧉ (หื้), ไทดำ ꪻꪬ꫁ (ให้), ไทใหญ่ ႁႂ်ႈ (ให้), ไทใต้คง ᥞᥬᥲ (ให้) หรือ ᥞᥫᥲ (เห้อ̂), คำตี้ ꩭႂ်ႛ, อ่ายตน ꩭၞ် (ให), พ่าเก ꩭၞ် (ให), อาหม 𑜑𑜧 (หว์), ปู้อี haec, จ้วง hawj

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไฮ่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hâi
	ราชบัณฑิตยสภา	hai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/haj˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ไห้

คำกริยา

ให้ (คำอาการนาม การให้)

1. มอบ

   ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล

2. สละ

   ให้ชีวิตเป็นทาน

3. อนุญาต

   ฉันให้เขาไปเที่ยว

4. เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น

   แม่บอกให้ลูกไปนอน

   ขอให้เจริญรุ่งเรือง

   ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ

   แต่งตัวให้สวย ๆ นะ

คำแปลภาษาอื่น

มอบ

• คำเมือง: ᩉᩨ᩶ (nod) (หื้)
• ไทดำ: ꪹꪮꪱꪻꪬ꫁ (blt) (เอาให้)
• ไทใหญ่: ပၼ် (shn) (ปัน)
• ลาว: ໃຫ້ (lo) (ให้)
• อังกฤษ: give (en) (กีฟว์)

คำช่วยกริยา

• คำเมือง: ᩉᩨ᩶ (nod) (หื้)
• ไทดำ: ꪻꪬ꫁ (blt) (ให้)
• ไทใหญ่: ႁႂ်ႈ (shn) (ให้)
• ลาว: ໃຫ້ (lo) (ให้)

คำนาม

ให้

1. (กฎหมาย) ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่งเรียกว่า ผู้ให้ โอนทรัพย์สินของตนให้โดยเสน่หาแก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่า ผู้รับ และผู้รับยอมรับเอาทรัพย์สินนั้น