ให้
ภาษาไทย[แก้]
รากศัพท์[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *haɰᶜ, จากภาษาจีนยุคกลาง 許 (MC hɨʌX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩨ᩶ (หื้), ภาษาลาว ໃຫ້ (ให้), ภาษาไทลื้อ ᦠᦹᧉ (หื้), ภาษาไทดำ ꪻꪬ꫁ (ให้), ภาษาไทใหญ่ ႁႂ်ႈ (ให้), ภาษาอาหม 𑜑𑜧 (หว์), ภาษาจ้วง hawj
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | ไฮ่ |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /haj˥˩/ |
| คำพ้องเสียง | ไห้ |
คำกริยา[แก้]
ให้ (คำอาการนาม การให้)
- มอบ
- ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล
- สละ
- ให้ชีวิตเป็นทาน
- อนุญาต
- ฉันให้เขาไปเที่ยว
- เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
- แม่บอกให้ลูกไปนอน
- ขอให้เจริญรุ่งเรือง
- ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
- แต่งตัวให้สวย ๆ นะ
คำแปลภาษาอื่น[แก้]
คำนาม[แก้]
ให้
