ช่วย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ช้วย

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC dzrjoH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊ່ວຍ (ซ่วย) หรือ ຊ່ອຍ (ซ่อย), ภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ชว่ย) หรือ ᨩᩬ᩠᩵ᨿ (ชอ่ย), ภาษาปักษ์ใต้ ฉวย, ภาษาไทลื้อ ᦋᦾᧈ (ช่อ̂ย), ภาษาไทดำ ꪋ꪿ꪮꪥ (จ่̱อย), ภาษาไทใหญ่ ၸွႆႈ (จ้อ̂ย), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜩 (ฉอ̂ย์) หรือ 𑜋𑜢𑜤𑜐𑜫 (ฉึญ์),

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ช่วย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchûai
ราชบัณฑิตยสภาchuai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰua̯j˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ช่วย (คำอาการนาม การช่วย)

  1. (โบราณ) ไถ่ตัว
    หรือว่ามึงช่วยกูมานี่สักกี่ชั่ง
    (มหาเวสสันดรชาดก (แบบเรียน) กัณฑ์ชูชก)
  2. ทำให้สำเร็จประโยชน์
    ช่วยเอาของไปส่ง
  3. ค้ำจุน, สงเคราะห์
    บริจาคเงินช่วยผู้ประสบภัย
  4. แบ่งเบาภาระ
    ช่วยเลี้ยงน้อง
  5. ทำให้พ้นจากอันตราย
    ช่วยชีวิต
    ช่วยเด็กตกน้ำ

คำสืบทอด[แก้ไข]

  • ญัฮกุร: จวย่

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]