พ้น
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພົ້ນ (พ็้น), ภาษาคำเมือง ᨻᩫ᩠᩶ᨶ (พ็้น), ภาษาไทลื้อ ᦷᦗᧃᧉ (โพ้น) หรือ ᦗᦳᧃᧉ (พุ้น), ภาษาไทใหญ่ ပူၼ်ႉ (ปู๎น), ภาษาอาหม 𑜆𑜨𑜃𑜫 (ปอ̂น์), ภาษาจ้วง baenx (ปั๊น) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง poenx (พ้น เพิ้น)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | พ้น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pón |
| ราชบัณฑิตยสภา | phon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰon˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
พ้น (คำอาการนาม การพ้น)
- อาการที่ผ่านหรือหลุดเป็นต้นออกไปอยู่นอกเขตหรือเลยที่กำหนดไว้
- พ้นอันตราย
- พ้นกิเลส
- พ้นทุกข์
- พ้นเกณฑ์
- พ้นตัว
- พ้นบ้าน
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
พ้น (คำอาการนาม ความพ้น)
- นอกเขตออกไป
- ข้ามพ้น
- บินพ้น
- ผ่านพ้น
- หลุดพ้น