พื้น
ไบยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาจีนยุคกลาง 本 (MC puənX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພື້ນ (พื้น), ภาษาไทลื้อ ᦗᦹᧃᧉ (พื้น), ภาษาไทใหญ่ ပိုၼ်ႉ (ปึ๎น), ภาษาอาหม 𑜆𑜢𑜤𑜃𑜫 (ปึน์)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | พื้น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pʉ́ʉn |
| ราชบัณฑิตยสภา | phuen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɯːn˦˥/ | |
คำนาม[แก้ไข]
พื้น
