พั๊น
ภาษาแสก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *m̩.pelᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เป็น, ภาษาคำเมือง ᨸᩮ᩠ᨶ (เปน), ภาษาลาว ເປັນ (เปัน), ภาษาไทลื้อ ᦔᦲᧃ (ปีน), ภาษาไทใต้คง ᥙᥥᥢ (เปน), ภาษาไทใหญ่ ပဵၼ် (เปน), ภาษาไทดำ ꪹꪜꪸꪙ (เปย̂น), , ภาษาอาหม 𑜈𑜢𑜃𑜫 (บิน์), ภาษาจ้วง baenz
คำกริยา[แก้ไข]
พั๊น