พ่น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พ่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pôn
	ราชบัณฑิตยสภา	phon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰon˥˩/(ส)

คำกริยา

พ่น (คำอาการนาม การพ่น)

1. ห่อปากเป่าให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งในปากออกมาเป็นฝอยเป็นต้น
2. ที่อาการมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

   พ่นไฟ

   พ่นสี

3. (ภาษาปาก) พูดมาก

   รีบ ๆ เข้าเถอะ อย่ามัวพ่นอยู่เลย