พ่น
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วง bwnh (ปื่น-พ่น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง paenh (พั่น-พ่น)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พ่น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pôn |
| ราชบัณฑิตยสภา | phon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰon˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]พ่น (คำอาการนาม การพ่น)