ພື້ນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *bɯːnꟲ⁴ (Jonsson, 1991), จากภาษาจีนยุคกลาง 本 (MC pwonX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พื้น, ภาษาไทลื้อ ᦗᦹᧃᧉ (พื้น), ภาษาไทใหญ่ ပိုၼ်ႉ (ปึ๎น), ภาษาอาหม 𑜆𑜢𑜤𑜃𑜫 (ปึน์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [pʰɯːn˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [pʰɯːn˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ພື້ນ
- สัมผัส: -ɯːn
คำนาม
[แก้ไข]ພື້ນ • (พื้น)
- พื้น
- ประวัติ, นิทาน, หนังสือเรื่อง, ตำนาน, ความเป็นไปของคนและประเทศ
- ເວົ້າພື້ນ
- เว็้าพื้น
- พูดถึงความเป็นไปของคน
คำพ้องความ
[แก้ไข]- (ประวัติ) ປະຫວັດ (ปะหวัด), ນິທານ (นิทาน), ຕຳນານ (ตำนาน), ຄວາມເປັນໄປ (ความเปันไป)