ພື້ນ

ดูเพิ่ม: ພັນ, ພັ່ນ, ພິນ, ພຸ້ນ, ພູນ, ພູ່ນ, ພົນ, ພົ່ນ, และ ພົ້ນ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *bɯːnꟲ⁴ (Jonsson, 1991), จากจีนยุคกลาง 本 (MC pwonX); ร่วมเชื้อสายกับไทย พื้น, ไทลื้อ ᦗᦹᧃᧉ (พื้น), ไทใหญ่ ပိုၼ်ႉ (ปึ๎น), อาหม 𑜆𑜢𑜤𑜃𑜫 (ปึน์)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [pʰɯːn˥˨]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [pʰɯːn˧˦]
• การแบ่งพยางค์: ພື້ນ
• สัมผัส: -ɯːn

คำนาม

ພື້ນ • (พื้น)

1. พื้น
2. ประวัติ, นิทาน, หนังสือเรื่อง, ตำนาน, ความเป็นไปของคนและประเทศ

   ເວົ້າພື້ນ

   เว็้าพื้น

   พูดถึงความเป็นไปของคน

คำพ้องความ

• (ประวัติ) ປະຫວັດ (ปะหวัด), ນິທານ (นิทาน), ຕຳນານ (ตำนาน), ຄວາມເປັນໄປ (ความเปันไป)