ประวัติ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี ปวตฺติ (“ความเป็นไป; เรื่องราว; ข่าว”), จาก ป + วฺฤตฺ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | ปฺระ-หฺวัด | [เสียงสมาส] ปฺระ-หฺวัด-ติ- | [เสียงสมาส] ปฺระ-หฺวัด- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-wàt | bprà-wàt-dtì- | bprà-wàt- |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-wat | pra-wat-ti- | pra-wat- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.wat̚˨˩/(สัมผัส) | /pra˨˩.wat̚˨˩.ti˨˩./ | /pra˨˩.wat̚˨˩./ | |
| คำพ้องเสียง | ประหวัด | |||
คำนาม
[แก้ไข]ประวัติ
- เรื่องราวว่าด้วยความเป็นไปของคน สถานที่ หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
- ประวัติศรีปราชญ์
- ประวัติวัดมหาธาตุ
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ความเป็นมาของบุคคล สถานที่ หรือ สิ่งใดสิ่งหนึ่ง