ပိုၼ်ႉ
ดูเพิ่ม: ပန်, ပန်း, ပိုၼ်, ပိုၼ်း, ပိူၼ်ႈ, ပိၼ်ႇ, ပိၼ်ႈ, ပီꩫ်ႈ, ပုၼ်ႈ, ပုၼ်ႉ, ပူၼ်ႈ, ပူၼ်ႉ, ပဵၼ်, ပဵၼ်ႉ, ပၼ်, ပၼ်း, ပၼ်ႇ, ပၼ်ႈ, ပႅၼ်, และ ပႅၼ်ႈ
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *bɯːnꟲ⁴ (Jonsson, 1991), จากภาษาจีนยุคกลาง 本 (MC pwonX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พื้น, ภาษาลาว ພື້ນ (พื้น), ภาษาไทลื้อ ᦗᦹᧃᧉ (พื้น), ภาษาอาหม 𑜆𑜢𑜤𑜃𑜫 (ปึน์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɯn˦˨ˀ/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ป้ืน
- สัมผัส: -ɯn
คำนาม
[แก้ไข]ပိုၼ်ႉ • (ปึ๎น)