ประเทศ
ภาษาไทย[แก้]
รากศัพท์[แก้]
จากภาษาสันสกฤต प्रदेश (ปฺรเทศ); เทียบภาษาบาลี ปเทส
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | ปฺระ-เทด |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /pra˨˩.tʰeːt̚˥˩/ |
คำนาม[แก้]
ประเทศ
- บ้านเมือง, แว่นแคว้น
- (กฎหมาย) ชุมนุมแห่งมนุษย์ซึ่งตั้งมั่นอยู่ในดินแดนอันมีอาณาเขตแน่นอน มีอำนาจอธิปไตยที่จะใช้ได้อย่างอิสระ และมีการปกครองอย่างเป็นระเบียบเพื่อประโยชน์ของบรรดามนุษย์ที่อยู่ร่วมกันนั้น, รัฐ ก็เรียก
คำอนุภาค[แก้]
ประเทศ
