จังหวัด

ภาษาไทย

ยืมมาจากเขมรเก่า ចង្វាត៑ (จงฺวาตฺ), ចង្វាត្ត៑ (จงฺวาตฺตฺ), ចង្វត៑ (จงฺวตฺ), ចង្វត្ត៑ (จงฺวตฺตฺ), ចំវត្ត៑ (จํวตฺตฺ), ចន្វត៑ (จนฺวตฺ), แผลงมาจาก ឆ្វាត៑ (ฉฺวาตฺ) หรือ ឆ្វត៑ (ฉฺวตฺ) (ซึ่งเป็นรากของคำว่า ฉวัด ในไทย ฉวัดเฉวียน); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ចង្វាត (จงฺวาต)

การแบ่งพยางค์		จัง-หฺวัด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jang-wàt
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	chang-wat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕaŋ˧.wat̚˨˩/^{(สัมผัส)}

จังหวัด (คำลักษณนาม จังหวัด)