จังหวัด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ចង្វាត៑ (จงฺวาตฺ), ចង្វាត្ត៑ (จงฺวาตฺตฺ), ចង្វត៑ (จงฺวตฺ), ចង្វត្ត៑ (จงฺวตฺตฺ), ចំវត្ត៑ (จํวตฺตฺ), ចន្វត៑ (จนฺวตฺ), แผลงมาจาก ឆ្វាត៑ (ฉฺวาตฺ) หรือ ឆ្វត៑ (ฉฺวตฺ) (ซึ่งเป็นรากของคำว่า ฉวัด ในภาษาไทย ฉวัดเฉวียน); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ចង្វាត (จงฺวาต)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์จัง-หฺวัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjang-wàt
ราชบัณฑิตยสภาchang-wat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕaŋ˧.wat̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

จังหวัด (คำลักษณนาม จังหวัด)

  1. (กฎหมาย) หน่วยการปกครองส่วนภูมิภาคที่รวมท้องที่หลายอำเภอเข้าด้วยกันและมีฐานะเป็นนิติบุคคล มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นหัวหน้าปกครอง
  2. (โบราณ) เมือง, หัวเมือง
  3. (โบราณ) ถิ่น, เขต, บริเวณ
    อารามขึ้นคณะป่าแก้วในจังหวัดเมืองนครศรีธรรมราช
    (ประชุมพระตำราบรมราชูทิศเพื่อกัลปนา)

อ้างอิง[แก้ไข]