จังหวัด

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาเขมร ចង្វាត់ ‎(จงฺวาต̍, “บริเวณโดยรอบ”) แผลงมาจาก ឆ្វាត់ ‎(ฉฺวาต̍, “หมุนเป็นวง”)

การออกเสียง

• IPA^(key): /t͡ɕāŋ.wàt/
• IPA^(key): [t͡ɕä̃ŋ˧.wät̚˩]
• คำอ่านภาษาไทย: จัง-หฺวัด

คำนาม

จังหวัด

1. (กฎหมาย) หน่วยการปกครองส่วนภูมิภาคที่รวมท้องที่หลาย ๆ อำเภอเข้าด้วยกันและมีฐานะเป็นนิติบุคคล มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นหัวหน้าปกครอง
2. (โบราณ) เมือง, หัวเมือง
3. (โบราณ) ถิ่น, เขต, บริเวณ
   • อารามขึ้นคณะป่าแก้วในจังหวัดเมืองนครศรีธรรมราช (ประชุมพระตำราบรมราชูทิศเพื่อกัลปนา)