จังหวัด
ภาษาไทย[แก้]
รากศัพท์[แก้]
จากภาษาเขมร ចង្វាត់ (จงฺวาต̍, “บริเวณโดยรอบ”) แผลงมาจาก ឆ្វាត់ (ฉฺวาต̍, “หมุนเป็นวง”) [1]
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | จัง-หฺวัด |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /t͡ɕaŋ˧.wat̚˨˩/ |
คำนาม[แก้]
จังหวัด (คำลักษณนาม จังหวัด)
- (กฎหมาย) หน่วยการปกครองส่วนภูมิภาคที่รวมท้องที่หลาย ๆ อำเภอเข้าด้วยกันและมีฐานะเป็นนิติบุคคล มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นหัวหน้าปกครอง
- (โบราณ) เมือง, หัวเมือง
- (โบราณ) ถิ่น, เขต, บริเวณ
-
อารามขึ้นคณะป่าแก้วในจังหวัดเมืองนครศรีธรรมราช(ประชุมพระตำราบรมราชูทิศเพื่อกัลปนา)
-
