หน่วย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໜ່ວຍ (หน่วย), ภาษาจ้วง ngveih (งวั่ย, “ผล, ลูก, เมล็ด”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ngvoiq (หง่วย) / voiq (หว่วย, “ผล, ลูก, เมล็ด”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | หฺน่วย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nùai |
| ราชบัณฑิตยสภา | nuai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nua̯j˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
หน่วย
- ตัวเลขหลังสุดของเลขจำนวนเต็มที่เรียงกันเรียกว่า เลขหลักหน่วย
- 143: เลข 3 เป็นเลขหลักหน่วย
- จำนวนหรือหมู่ที่นับเป็นหนึ่ง
- หน่วยอนุสภากาชาด
- ลูกตา ในคำว่า น้ำตาคลอหน่วย น้ำตาล่อหน่วย
คำลักษณนาม[แก้ไข]
หน่วย
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
หน่วย