ถั่ว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ถั่ว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtùua
ราชบัณฑิตยสภาthua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰua̯˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC dəuH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถว็่), ภาษาเขิน ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถว็่), ภาษาลาว ຖົ່ວ (ถ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦏᧈ (โถ่), ภาษาไทดำ ꪖ꪿ꪺ (ถั่ว), ภาษาไทใหญ่ ထူဝ်ႇ (ถู่ว)

คำนาม[แก้ไข]

ถั่ว

  1. ชื่อไม้เถาหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Leguminosae ใช้ฝักหรือเมล็ดเป็นอาหาร เช่น ถั่วเขียว [Vigna radiata (L.) R. Wilezek] ถั่วเหลืองหรือถั่วแระ [Glycine max (L.) Merr.]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาหมิ่นใต้ (tuan1, กระจายออก, เปิดออก)

คำนาม[แก้ไข]

ถั่ว

  1. ชื่อการพนันอย่างหนึ่ง ใช้ถ้วยครอบเบี้ย โดยมากใช้เบี้ยจั่น เมล็ดมะขาม หรือ เมล็ดละหุ่งเป็นต้น แล้วแจงออกเป็นคะแนนทีละ 4 ครั้งสุดท้ายถ้าเหลือ 1 เรียกว่า ออกหน่วย ถ้าเหลือเศษ 2, 3 เรียกว่า ออก 2 ออก 3 ถ้าเหลือ 4 เรียกว่า ออกครบ มีประตูแทง 4 ประตู คือ หน่วย สอง สาม และครบ ส่วนวิธีแทงได้นำวิธีแทงโปมาใช้ มี เหม็ง กั๊ก เลี่ยม อ๋อ ชั้ว ถ่อ และ อา, โปกำ ก็เรียก