อา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | aa |
ราชบัณฑิตยสภา | a | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaː˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | อาร์ อาว์ |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน อา (“น้องสาวของพ่อ”) และ อาว (“น้องชายของพ่อ”), ภาษาลาว ອາ (อา), ภาษาไทใหญ่ ဢႃ (อา)
คำนาม[แก้ไข]
อา
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
น้องของพ่อ
|
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
เลียนเสียงธรรมชาติ
คำอนุภาค[แก้ไข]
อา
คำอุทาน[แก้ไข]
อา
- เสียงที่เปล่งออกมาในความรำพึงหรือวิตกเป็นต้น
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
ยืมมาจากฮกเกี้ยน 丫 (อา, “กิ่งไม้ที่แยกออกเหมือนตัว Y”)
คำนาม[แก้ไข]
อา
- วิธีแทงโปวิธีหนึ่ง โดยแทง อา เหม็ง ซั้ว กางปีก 3 ประตู โปออกประตูใดใน 3 ประตูนั้น เจ้ามือใช้ 1 ต่อ ถ้าออกประตูอื่น เจ้ามือกินหมดทั้ง 3 ประตู
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 阿 (a1)
คำอนุภาค[แก้ไข]
อา
- คำขึ้นต้นเครือญาติที่มาจากภาษาจีน ใช้นำหน้าชื่อคนได้ด้วย
- อากง
- อาม่า
- อาตี๋
- อาหมวย
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- อังกฤษ translations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอิตาลี/t+
- เกาหลี terms with non-redundant manual script codes
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเกาหลี/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาโปรตุเกส/t+
- ศัพท์ภาษาไทยที่เลียนเสียงธรรมชาติ
- คำอนุภาคภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำอุทานภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากฮกเกี้ยน
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากฮกเกี้ยน
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ภาษาไทย:ครอบครัว