อา
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | อา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | aa |
ราชบัณฑิตยสภา | a | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaː˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | อาร์ อาว์ |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน อา (“น้องสาวของพ่อ”) และ อาว (“น้องชายของพ่อ”), ภาษาลาว ອາ (อา), ภาษาไทใหญ่ ဢႃ (อา)
คำนาม
[แก้ไข]อา
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]น้องของพ่อ
|
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]เลียนเสียงธรรมชาติ
คำอนุภาค
[แก้ไข]อา
คำอุทาน
[แก้ไข]อา
- เสียงที่เปล่งออกมาในความรำพึงหรือวิตกเป็นต้น
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 丫/丫 (อา, “กิ่งไม้ที่แยกออกเหมือนตัว Y”)
คำนาม
[แก้ไข]อา
- วิธีแทงโปวิธีหนึ่ง โดยแทง อา เหม็ง ซั้ว กางปีก 3 ประตู โปออกประตูใดใน 3 ประตูนั้น เจ้ามือใช้ 1 ต่อ ถ้าออกประตูอื่น เจ้ามือกินหมดทั้ง 3 ประตู
รากศัพท์ 4
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 阿/阿 (a1)
คำอนุภาค
[แก้ไข]อา
- คำขึ้นต้นเครือญาติที่มาจากภาษาจีน ใช้นำหน้าชื่อคนได้ด้วย
- อากง
- อาม่า
- อาตี๋
- อาหมวย
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- อังกฤษ translations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอิตาลี/t+
- เกาหลี terms with non-redundant manual script codes
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเกาหลี/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาโปรตุเกส/t+
- ศัพท์ภาษาไทยที่เลียนเสียงธรรมชาติ
- คำอนุภาคภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำอุทานภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาฮกเกี้ยน
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- th:ครอบครัว