สาว
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สาว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎao |
ราชบัณฑิตยสภา | sao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saːw˩˩˦/ |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *saːwᴬ (“หญิงที่ยังไม่แต่งงาน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສາວ (สาว), ภาษาไทลื้อ ᦉᦱᧁ (สาว), ภาษาไทใต้คง ᥔᥣᥝᥴ (ส๋าว), ภาษาไทใหญ่ သၢဝ် (สาว), ภาษาอาหม 𑜏𑜧 (สว์), 𑜏𑜨𑜧 (สอ̂ว์), 𑜏𑜧𑜤 (สว์ุ), 𑜏𑜧𑜈𑜫 (สว์ว์), หรือ 𑜏𑜦𑜡 (สอ̂), ภาษาจ้วง sau
คำนาม[แก้ไข]
สาว
- หญิงที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ 15–30 ปีขึ้นไป, ถ้ายังไม่ได้แต่งงาน ใช้คำว่า นางสาว นำหน้าชื่อ
- ย่างเข้าสู่วัยสาว
- โตเป็นสาวแล้วยังซุกซนเหมือนเด็ก ๆ
- คำนำหน้าชื่อหญิงสาว (มักใช้กับดารา นักร้อง)
- สาวนุ่นรับเตรียมลั่นระฆังวิวาห์สิ้นปี
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
สาว (คำอาการนาม ความสาว)
- เรียกคนและสัตว์ที่มีท้องครั้งแรกว่า ท้องสาว
- เรียกต้นไม้ที่เริ่มผลิดอกออกผลครั้งแรก
- หมากสาว
- มะพร้าวสาว
- เรียกหญิงที่ยังไม่แก่ตามวัย
- แม้จะอายุมากแล้ว แต่ก็ยังดูสาวอยู่
- เรียกหญิงที่ยังไม่แต่งงาน
- จะพูดอะไรให้เกรงใจเขาบ้าง ถึงเขาจะอายุมากแล้วแต่ก็ยังเป็นสาวอยู่
คำกริยา[แก้ไข]
สาว
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສາວ (สาว)
คำกริยา[แก้ไข]
สาว (คำอาการนาม การสาว)