นำ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: นา, น่า, น้า, และ น้ำ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน นำ, ภาษาลาว ນຳ (นำ), ภาษาคำเมือง ᨶᩣᩴ (นาํ), ภาษาเขิน ᨶᩣᩴ (นาํ), ภาษาไทลื้อ ᦓᧄ (นัม), ภาษาไทใหญ่ ၼမ်း (นั๊ม),ภาษาจ้วง nemz (แนม-ไปตามหลัง)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์นำ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnam
ราชบัณฑิตยสภาnam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nam˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

นำ (คำอาการนาม การนำ or ความนำ)

  1. ไปข้างหน้า
    นำขบวน
    นำเสด็จ
  2. ออกหน้า
    วิ่งนำ
  3. เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม
    นำสวด
    นำวิ่ง
  4. พา
    นำเที่ยว
    นำไป
    นำมา

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

นำ

  1. อาการที่ซักหรือถามเป็นเชิงแนะไปในตัว
    ซักนำ
    ถามนำ

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

คำสันธาน[แก้ไข]

นำ

  1. กับ

คำบุพบท[แก้ไข]

นำ

  1. ตาม