นา
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *naːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨶᩣ (นา), ภาษาลาว ນາ (นา), ภาษาไทลื้อ ᦓᦱ (นา), ภาษาไทใหญ่ ၼႃး (น๊า), ภาษาอาหม 𑜃𑜠 (นะ) หรือ 𑜃𑜡 (นา), ภาษาจ้วง naz, ภาษาปู้อี naz
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | นา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | naa |
| ราชบัณฑิตยสภา | na | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /naː˧/ | |
คำนาม[แก้ไข]
นา
- พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น
- พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ นากุ้ง นาผักกระเฉด
- ใช้ประกอบกับคำอื่นที่เกิดหรือเกี่ยวข้องกับนา เช่น เต่านา ปูนา
- (เลิกใช้) ตำแหน่งเจ้ากระทรวงปกครองครั้งโบราณ มีหน้าที่ดูแลรักษานาหลวงจัดหาและรักษาเสบียงอาหารสำหรับพระนคร ดูแลทุกข์สุขของชาวไร่ชาวนา
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำอนุภาค[แก้ไข]
นา
- (ภาษาหนังสือ) มักใช้ประกอบท้ายคำบทร้อยกรองให้มีความกระชับหรือสละสลวยขึ้น
- แลนา