น่า

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: นา, นำ, น้า, และ น้ำ

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์น่า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnâa
ราชบัณฑิตยสภาna
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/naː˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงหน้า

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

น่า

  1. (ตามด้วยคำว่า จะ) คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร
    น่าจะทำอย่างนั้น
    น่าจะเป็นอย่างนี้
  2. ชวนให้, ทำให้อยากจะ
    น่ากิน
    น่ารัก
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

น่า

  1. (ภาษาปาก) สมควรถูกตำหนิหรือลงโทษ
    ซนจนหัวร้างข้างแตก มันน่านักเชียว

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำอนุภาค[แก้ไข]

น่า

  1. คำประกอบท้ายความ หมายความไปในทางชักชวนหรือให้ทำตาม
    กินเถิดน่า
    ไปเถิดน่า

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

น่า

  1. (เลิกใช้) หน้า (หนังสือ) [1]

อ้างอิง[แก้ไข]