จะ

ดูเพิ่ม: จ้ะ, จ๊ะ, และ จ๋ะ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) จ่

รากศัพท์

เทียบภาษาลาว ຈະ (จะ), ຈັກ (จัก), ภาษาไทลื้อ ᦈᧅ (จัก).

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jà
	ราชบัณฑิตยสภา	cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕaʔ˨˩/(สัมผัส)

คำอนุภาค

จะ

1. คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้น

   จะแจ้ง

   (กร่อนมาจาก แจ้งแจ้ง)

   จะแจ่ม

   (กร่อนมาจาก แจ่มแจ่ม)

2. (คำกริยานุเคราะห์) เป็นคำช่วยกริยาบอกอนาคต

   จะไป

   จะอยู่

คำแปลภาษาอื่น

คำช่วยกริยาบอกอนาคต

• คำเมือง: ᨧᩢ᩠ᨠ (nod) (จัก)
• ไทดำ: ꪋꪲ (blt) (จิ̱)
• ไทใหญ่: တေ (shn) (เต), တၵ်း (shn) (ตั๊ก)
• ปักษ์ใต้: อิ
• ลาว: ຊິ (lo) (ซิ), ຈະ (lo) (จะ)
• อังกฤษ: will (en) (วิลล์)
• อีสาน: สิ

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕa/

คำกริยาวิเศษณ์

จะ

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨧᩢ᩠ᨠ (จัก)
2. อีกรูปหนึ่งของ ᨧᩢ (จั)

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /caʔ/

คำนาม

จะ

1. ขี้เถ้า