จะ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jà
	ราชบัณฑิตยสภา	cha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕaʔ˨˩/

คำอนุภาค

จะ

1. คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้น

   จะแจ้ง

   (กร่อนมาจาก แจ้งแจ้ง)

   จะแจ่ม

   (กร่อนมาจาก แจ่มแจ่ม)

2. เป็นคำช่วยกริยาบอกอนาคต

   จะไป

   จะอยู่