ซ้ำ

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *zamꟲ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *zamꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨪ᩶ᩣᩴ (ซ้าํ), ภาษาเขิน ᨪ᩶ᩣᩴ (ซ้าํ), ภาษาลาว ຊ້ຳ (ซ้ำ), ภาษาไทขาว ꪏꪝꪾꫂ, ภาษาไทใหญ่ သမ်ႉ (สั๎ม), ภาษาไทใต้คง ᥔᥛᥳ (สั๎ม), ภาษาพ่าเก ꩬံ (สํ), ภาษาอาหม 𑜏𑜪 (สํ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซ้ำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sám
	ราชบัณฑิตยสภา	sam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sam˦˥/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

ซ้ำ (คำอาการนาม ความซ้ำ)

1. มีอย่างเดียวกันอีกครั้งหนึ่งหรือหลาย ๆ ครั้ง

   คำซ้ำ

   รายการซ้ำ

คำกริยาวิเศษณ์

ซ้ำ (คำอาการนาม ความซ้ำ)

1. ทำอย่างเดียวกันอีกครั้งหนึ่งหรือหลาย ๆ ครั้ง

   พูดซ้ำ

   ตีซ้ำ

คำกริยา

ซ้ำ (คำอาการนาม การซ้ำ)

1. ทำให้มีอย่างเดียวกันอีกครั้งหนึ่งหรือหลาย ๆ ครั้ง

   ซ้ำคำ

   ซ้ำเสียง

ดูเพิ่ม

• ซ้ำ ๆ