ซ้ำ

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *zamꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨪ᩶ᩣᩴ (ซ้าํ), ภาษาเขิน ᨪ᩶ᩣᩴ (ซ้าํ), ภาษาลาว ຊ້ຳ (ซ้ำ), ภาษาไทขาว ꪏꪝꪾꫂ (ซป̱ำ²), ภาษาไทใหญ่ သမ်ႉ (สั๎ม), ภาษาไทใต้คง ᥔᥛᥳ (สั๎ม), ภาษาพ่าเก ꩬံ (สํ), ภาษาอาหม 𑜏𑜪 (สํ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซ้ำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sám
	ราชบัณฑิตยสภา	sam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sam˦˥/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

ซ้ำ (คำอาการนาม ความซ้ำ)

1. มีอย่างเดียวกันอีกครั้งหนึ่งหรือหลาย ๆ ครั้ง

   คำซ้ำ

   รายการซ้ำ

คำกริยาวิเศษณ์

ซ้ำ (คำอาการนาม ความซ้ำ)

1. ทำอย่างเดียวกันอีกครั้งหนึ่งหรือหลาย ๆ ครั้ง

   พูดซ้ำ

   ตีซ้ำ

คำกริยา

ซ้ำ (คำอาการนาม การซ้ำ)

1. ทำให้มีอย่างเดียวกันอีกครั้งหนึ่งหรือหลาย ๆ ครั้ง

   ซ้ำคำ

   ซ้ำเสียง

ดูเพิ่ม

• ซ้ำ ๆ