สิ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: , ส., สี, สี่, สุ, สู, สู่, และ สู้

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สิ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิง
ราชบัณฑิตยสภาsi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/siʔ˨˩/(สัมผัส)

คำอนุภาค[แก้ไข]

สิ

  1. คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวนหรือรับคำเป็นต้น, ซิ หรือ ซี ก็ว่า
    ไปสิ
    มาสิ

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

  • คำอ่านภาษาไทย:สิ (เสียงตรี) (สิ๋)

คำกริยา[แก้ไข]

สิ (คำอาการนาม ก๋ารสิ หรือ ก๋านสิ)

  1. สอย

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

สิ

  1. จะ