ซี
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ซี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sii |
ราชบัณฑิตยสภา | si | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /siː˧/(ส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำอนุภาค[แก้ไข]
ซี
- คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวนหรือรับคำเป็นต้น, ซิ หรือ สิ ก็ว่า
- ไปซี
- มาซี
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
จากภาษาอังกฤษ cee (ซี, “ชื่อเรียกอักษร C”)
คำนาม[แก้ไข]
ซี
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
- (อักษรละตินพื้นฐาน): เอ บี ซี ดี อี เอฟ จี เอช/เฮช ไอ เจ เค แอล เอ็ม เอ็น โอ พี คิว อาร์ เอส ที ยู วี ดับเบิลยู/ดับบลิว เอกซ์/เอ็กซ์ วาย แซด/ซี
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
จากภาษาอังกฤษ/ภาษาอังกฤษแบบอเมริกา zee (ซี, “ชื่อเรียกอักษร Z”)
คำนาม[แก้ไข]
ซี
- (พบได้ยาก, rare) อักษรละติน Z/z
การใช้[แก้ไข]
ไม่นิยมใช้เพราะพ้องกับชื่ออักษร C (ซี) เพื่อไม่ให้สับสนจึงใช้ แซด
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
- (อักษรละตินพื้นฐาน): เอ บี ซี ดี อี เอฟ จี เอช/เฮช ไอ เจ เค แอล เอ็ม เอ็น โอ พี คิว อาร์ เอส ที ยู วี ดับเบิลยู/ดับบลิว เอกซ์/เอ็กซ์ วาย แซด/ซี
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
จากภาษาอังกฤษ si (ซี, “โน้ตดนตรี ซี”)
คำนาม[แก้ไข]
ซี
การใช้[แก้ไข]
ไม่นิยมใช้เพราะพ้องกับสัญลักษณ์ C ของโน้ต โด เพื่อไม่ให้สับสนจึงใช้ ที
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
ภาษาเขมรถิ่นไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ซี
ภาษาชอง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (จันทบุรี) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /siː/
คำนาม[แก้ไข]
ซี
คำพ้องความ[แก้ไข]
ภาษาทะวืง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *siː, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *sii(ʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม tay (ตัย)
คำนาม[แก้ไข]
ซี
ภาษาแสก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *siːᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 四 (MC siɪH), จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *b-ləj; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สี่, ภาษาคำเมือง ᩈᩦ᩵ (สี่), ภาษาลาว ສີ່ (สี่), ภาษาไทลื้อ ᦉᦲᧈ (สี่), ภาษาไทดำ ꪎꪲ꪿ (สิ่), ภาษาไทใหญ่ သီႇ (สี่), ภาษาไทใต้คง ᥔᥤᥱ (สี่), ภาษาอาหม 𑜏𑜣 (สี), ภาษาปู้อี sis, ภาษาจ้วง seiq
เลข[แก้ไข]
ซี
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊີ (ซี), ภาษาไทลื้อ ᦋᦲ (ชี)
คำกริยา[แก้ไข]
ซี (อาการนาม การซี)
คำนาม[แก้ไข]
ซี
- เครื่องมือสำหรับเจาะ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำอนุภาคภาษาไทย
- ไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ภาษาไทย:ยืมจากภาษาอังกฤษ
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาอังกฤษ
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาอังกฤษแบบอเมริกา
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายrare
- ภาษาไทย:ดนตรี
- disputed termsภาษาไทย
- ภาษาไทย:ชื่อตัวอักษรละติน
- คำหลักภาษาเขมรถิ่นไทย
- คำกริยาภาษาเขมรถิ่นไทย
- ศัพท์ภาษาชองที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาชอง
- คำนามภาษาชอง
- ภาษาทะวืง:สืบทอดจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม
- ภาษาทะวืง:รากศัพท์จากภาษาเวียตติกดั้งเดิม
- ภาษาทะวืง:สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ภาษาทะวืง:รากศัพท์จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- คำหลักภาษาทะวืง
- คำนามภาษาทะวืง
- ภาษาแสก:สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาแสก:รากศัพท์จากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาแสก:รากศัพท์จากภาษาจีนยุคกลาง
- ภาษาแสก:รากศัพท์จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม
- คำหลักภาษาแสก
- เลขภาษาแสก
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำกริยาภาษาอีสาน
- คำนามภาษาอีสาน