ซี

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sii
	ราชบัณฑิตยสภา	si
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/siː˧/

รากศัพท์ 1

คำอนุภาค

ซี

1. คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวนหรือรับคำเป็นต้น, ซิ หรือ สิ ก็ว่า

   ไปซี

   มาซี

รากศัพท์ 2

จากภาษาอังกฤษ cee (ซี, “ชื่อเรียกอักษร C”)

คำนาม

ซี

1. อักษรละติน C/c

ดูเพิ่ม

• (อักษรละตินพื้นฐาน):  เอ  บี  ซี  ดี  อี  เอฟ  จี  เอช/เฮช  ไอ  เจ  เค  แอล  เอ็ม  เอ็น  โอ  พี  คิว  อาร์  เอส  ที  ยู  วี  ดับเบิลยู/ดับบลิว  เอกซ์/เอ็กซ์  วาย  แซด/ซี

รากศัพท์ 3

จากภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน zee (ซี, “ชื่อเรียกอักษร Z”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sii
	ราชบัณฑิตยสภา	si
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/siː˧/

การแบ่งพยางค์		[relative;top:1px;margin-left:-3px;">̬] ซี<span style="position
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sii<span style="position
	ราชบัณฑิตยสภา	si<span style="position
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/siː˧<span.style="position/

คำนาม

ซี

1. อักษรละติน Z/z

การใช้

ไม่นิยมใช้เพราะพ้องกับชื่ออักษร C (ซี) เพื่อไม่ให้สับสนจึงใช้ แซด

ดูเพิ่ม

• (อักษรละตินพื้นฐาน):  เอ  บี  ซี  ดี  อี  เอฟ  จี  เอช/เฮช  ไอ  เจ  เค  แอล  เอ็ม  เอ็น  โอ  พี  คิว  อาร์  เอส  ที  ยู  วี  ดับเบิลยู/ดับบลิว  เอกซ์/เอ็กซ์  วาย  แซด/ซี

รากศัพท์ 4

โน้ตดนตรี ซี

จากภาษาอังกฤษ si (ซี, “โน้ตดนตรี ซี”)

คำนาม

ซี

1. (ดนตรี) โน้ตตัวที่เจ็ดในสเกลซีเมเจอร์ มีสัญลักษณ์ว่า B, ที ก็เรียก

การใช้

ไม่นิยมใช้เพราะพ้องกับสัญลักษณ์ C ของโน้ต โด เพื่อไม่ให้สับสนจึงใช้ ที

ดูเพิ่ม

• (โน้ตดนตรี):  โด  เร  มี  ฟา  ซอล  ลา  ที/ซี  แฟลต  เนเชอรัล  ชาร์ป

ภาษาเขมรถิ่นไทย

รากศัพท์

เทียบภาษาเขมร ស៊ី (ส̰ี)

คำกริยา

ซี

1. กิน

ภาษาชอง

คำนาม

ซี

1. งู

ภาษาทะวืง

รากศัพท์

จากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *siː, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *sii(ʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม tay (ตัย)

คำนาม

ซี

1. มือ

ภาษาแสก

เลข

ซี

1. สี่