ซี

ดูเพิ่ม: °ซ., ซ, ซ., ซิ, ซี่, ซี้, และ ซู้

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sii
	ราชบัณฑิตยสภา	si
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/siː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำอนุภาค

ซี

1. คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวนหรือรับคำเป็นต้น, ซิ หรือ สิ ก็ว่า

   ไปซี

   มาซี

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากอังกฤษ cee (ซี, “ชื่อเรียกอักษร C”)

คำนาม

ซี

1. ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน C/c

ดูเพิ่ม

• (ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน) ตัวอักษร; เอ, บี, ซี, ดี, อี, เอฟ, จี, เอช / เฮช, ไอ, เจ, เค, แอล, เอ็ม, เอ็น, โอ, พี, คิว, อาร์, เอส, ที, ยู, วี, ดับเบิลยู / ดับบลิว, เอกซ์ / เอ็กซ์, วาย, แซด / ซี

รากศัพท์ 3

จากอังกฤษ/อังกฤษแบบอเมริกา zee (ซี, “ชื่อเรียกอักษร Z”)

คำนาม

ซี

1. (พบได้ยาก) ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน Z/z

การใช้

ไม่นิยมใช้เพราะพ้องกับชื่ออักษร C (ซี)

ดูเพิ่ม

• (ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน) ตัวอักษร; เอ, บี, ซี, ดี, อี, เอฟ, จี, เอช / เฮช, ไอ, เจ, เค, แอล, เอ็ม, เอ็น, โอ, พี, คิว, อาร์, เอส, ที, ยู, วี, ดับเบิลยู / ดับบลิว, เอกซ์ / เอ็กซ์, วาย, แซด / ซี

รากศัพท์ 4

โน้ตดนตรี ซี

ยืมมาจากอังกฤษ si (ซี, “โน้ตดนตรี ซี”)

คำนาม

ซี

1. (ดนตรี, พบได้ยาก, ไม่ควรใช้) โน้ตตัวที่เจ็ดในสเกลซีเมเจอร์ มีสัญลักษณ์ว่า B, ที ก็เรียก

การใช้

ไม่นิยมใช้เพราะพ้องกับสัญลักษณ์ C ของโน้ต โด เพื่อไม่ให้สับสนจึงใช้ ที

ดูเพิ่ม

• (โน้ตดนตรีพื้นฐาน): โด, เร, มี, ฟา, ซอล, ลา, ที/ซี, ดับเบิลแฟลต, แฟลต, เนเชอรัล, ชาร์ป, ดับเบิลชาร์ป, ตัวกลม, ตัวขาว, ตัวดำ, ตัวเขบ็ต, ตัวหยุด, กุญแจซอล, กุญแจฟา, กุญแจโด, บันไดเสียง, เมเจอร์, ไมเนอร์, คอร์ด

ภาษาเขมรเหนือ

รากศัพท์

เทียบเขมร ស៊ី (ส̰ี)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /siː/

คำกริยา

ซี

1. กิน

ภาษาชอง

รากศัพท์

สืบทอดจากProto-Pearic *psiː

การออกเสียง

• (จันทบุรี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /siː/

คำนาม

ซี

1. งู

คำพ้องความ

• ปซี
• พซี

ภาษาทะวืง

รากศัพท์

สืบทอดจากเวียตติกดั้งเดิม *siː, จากมอญ-เขมรดั้งเดิม *sii(ʔ); ร่วมเชื้อสายกับเวียดนาม tay

คำนาม

ซี

1. มือ

ภาษาแสก

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *siːᴮ, จากจีนยุคกลาง 四 (MC sijH), จากซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *b-ləj; ร่วมเชื้อสายกับไทย สี่, คำเมือง ᩈᩦ᩵ (สี่), ลาว ສີ່ (สี่), ไทลื้อ ᦉᦲᧈ (สี่), ไทดำ ꪎꪲ꪿ (สิ่), ไทใหญ่ သီႇ (สี่), ไทใต้คง ᥔᥤᥱ (สี่), อาหม 𑜏𑜣 (สี), ปู้อี sis, จ้วง seiq

เลข

ซี

1. สี่

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຊີ (ซี), ไทลื้อ ᦋᦲ (ชี)

คำกริยา

ซี (คำอาการนาม การซี)

1. เจาะ, ทะลุ

คำนาม

ซี

1. เครื่องมือสำหรับเจาะ

ภาษาอูรักลาโวยจ

รากศัพท์

ยืมมาจากไทย สี

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /si/, [si]

คำนาม

ซี

1. (บ้านสังกาอู้) สี

คำพ้องความ

• จัยจ