เอ็น
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เอ็น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | en |
| ราชบัณฑิตยสภา | en | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔen˧/ | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ˀjenᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເອັນ (เอัน), ภาษาไทลื้อ ᦀᦲᧃ (อีน), ภาษาไทใหญ่ ဢဵၼ် (เอน), ภาษาไทใต้คง ᥟᥥᥢ (เอน), ภาษาอาหม 𑜒𑜢𑜃𑜫 (อิน์), ภาษาแสก อิ๋น
คำนาม[แก้ไข]
เอ็น
- กลุ่มหรือมัดเส้นใยเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน ซึ่งเรียงตัวในทิศทางเดียว เห็นได้ชัดและไม่มีกล้ามเนื้อยึดที่ปลาย, ชาวบ้านเรียก เส้นเอ็น
- (ภาษาปาก) อวัยวะเพศชาย
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
จากภาษาอังกฤษ en (เอน/แอน, “ชื่อเรียกอักษร N”)
คำนาม[แก้ไข]
เอ็น