มัด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: มด, มัด่, มีด, มืด, และ มุด

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ມັດ (มัด), ภาษาคำเมือง ᨾᩢ᩠ᨯ (มัด), ภาษาเขิน ᨾᩢ᩠ᨯ (มัด), ภาษาไทใหญ่ မတ်ႉ (มั๎ต), ภาษาไทดำ ꪣꪰꪒ (มัด)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์มัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmát
ราชบัณฑิตยสภาmat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mat̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงมัตต์

คำกริยา[แก้ไข]

มัด (คำอาการนาม การมัด)

  1. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น

คำลักษณนาม[แก้ไข]

มัด

  1. เรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน
    ไต้มัดหนึ่ง
    ฟืน 2 มัด