เข้า

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) เฃ้า
• (ร้อยกรอง) เค่า

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เค่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kâo
	ราชบัณฑิตยสภา	khao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaw˥˩/(ส)

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทดั้งเดิม *χawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຂົ້າ (เข็้า), ภาษาไทลื้อ ᦃᧁᧉ (เฃ้า), ภาษาไทดำ ꪹꪄ꫁ꪱ (เฃ้า), ภาษาไทใต้คง ᥑᥝᥲ (เฃ้า), ภาษาไทใหญ่ ၶဝ်ႈ (ข้ว), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์), 𑜁𑜨𑜧 (ขอ̂ว์), 𑜁𑜧𑜈𑜫 (ขว์ว์) หรือ 𑜁𑜨𑜧𑜈𑜫 (ขอ̂ว์ว์), ภาษาจ้วง haeuj,ภาษาจ้วงใต้ kaeuj

คำกริยา

เข้า (คำอาการนาม การเข้า)

1. อาการที่เคลื่อนไปข้างในหรือทำให้เคลื่อนไปข้างใน

   เข้าบ้าน

   เข้าถ้ำ

   เอาหนังสือเข้าตู้

2. เคลื่อนมาสู่ที่, มาถึง

   รถด่วนเข้า 10 โมง

3. ใส่, บรรจุ

   เข้าหีบ

4. ประสม, แทรก

   เข้ายาดำ

5. รวม

   เข้าหุ้น

   เข้าทุน

6. รวมเป็นพวก

   เข้าพรรค

   เข้าแถว

   เข้าข้าง

7. ถูกกัน, ลงรอยกัน, ทำให้ลงรอยกัน, เหมาะเจาะ

   เสียงเข้ากัน

   สีเข้ากัน

   เข้าไม้

8. เคลื่อนมาสู่

   พระศุกร์เข้า

9. สิง

   เจ้าเข้า

   ผีเข้า

10. เริ่ม

    เข้าเรียน

11. เริ่มทำงาน

    โรงเรียนเข้า

12. เริ่มอยู่ในภาวะ

    เข้าโรงเรียน

    เข้าทำงาน

คำคุณศัพท์

เข้า

1. ตรงข้ามกับ ออก

   ทางเข้า

   ขาเข้า

คำกริยาวิเศษณ์

เข้า

1. ใช้ประกอบคำอื่นแสดงความหมายเร่งรัดหรือเน้นความว่ามากขึ้น

   เร็วเข้า

   คิดเข้า

   หนักเข้า

   ดึกเข้า

   นานเข้า

รากศัพท์ 2

คำนาม

เข้า

1. รูปที่เลิกใช้ของ ข้าว

ภาษาคำเมือง

คำนาม

เข้า

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩮᩢ᩶ᩣ (เขั้า)

คำกริยา

เข้า (คำอาการนาม ก๋ารเข้า หรือ ก๋านเข้า)

1. (อกรรม, สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩮᩢ᩶ᩣ (เขั้า)

ภาษาญ้อ

รูปแบบอื่น

• ข้าว

คำนาม

เข้า

1. ข้าว

ภาษาอีสาน

คำนาม

เข้า

1. อีกรูปหนึ่งของ เข่า