เขา

ภาษาไทย

เขา (เนิน)

เขา (บนหัวสัตว์)

เขา (นก)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เขา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kǎo
	ราชบัณฑิตยสภา	khao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaw˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบภาษาจีนยุคกลาง 丘 (MC khjuw); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩮᩢᩣ (เขัา), ภาษาลาว ເຂົາ (เข็า), ภาษาไทลื้อ ᦃᧁ (เฃา), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์), ภาษาจ้วงใต้เมืองหลงโจว kaeu (เขา), ภาษาไตนง khau (เขา)

คำนาม

เขา

1. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น

คำแปลภาษาอื่น

เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น — ให้ดูที่ ภูเขา

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *qawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩮᩢᩣ (เขัา), ภาษาลาว ເຂົາ (เข็า), ภาษาไทลื้อ ᦃᧁ (เฃา), ภาษาไทใหญ่ ၶဝ် (ขว), ภาษาไทดำ ꪹꪄꪱ (เฃา), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์) หรือ 𑜁𑜨𑜧 (ขอ̂ว์), ภาษาจ้วง gaeu; เทียบภาษาสุ่ย baol และ ggaol, ภาษาต้งใต้ baol, ภาษาไหลดั้งเดิม *ɦəw

คำนาม

เขา

1. สิ่งที่งอกออกมาจากหัวสัตว์บางพวก มีลักษณะแข็ง

ดูเพิ่ม

• นอ

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຂົາ (เข็า), ภาษาไทดำ ꪹꪎꪱ (เสา)

คำนาม

เขา

1. (นก~) ชื่อนกขนาดกลางหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Columbidae ปากสั้นตรงปลายโค้งเล็กน้อย ขนลำตัวสีเทาหรือเทาอมน้ำตาล ขนปีกมีลาย ขาสีชมพู มักอยู่เป็นคู่หรือเป็นฝูง กินเมล็ดพืชบนพื้นดิน ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น เขาใหญ่หรือเขาหลวง [Streptopelia chinensis (Scopoli)] เขาลายเล็ก [Macropygia ruficeps (Temminck)] เขาเขียว [Chalcophaps indica (Linn.)] เขาชวาหรือเขาเล็ก [Geopelia striata (Linn.)]

คำแปลภาษาอื่น

นกในวงศ์ Columbidae

• ไทดำ: ꪶꪙꪀꪹꪎꪱ (blt) (โนกเสา)
• ไทลื้อ: ᦷᦓᧅᦔᧁᧉ (โนกเป้า)
• ไทใหญ่: ၼူၵ်ႉတူႈ (shn) (นู๎กตู้)
• ลาว: ນົກເຂົາ (lo) (น็กเข็า)
• อังกฤษ: dove (en) (ดัฟว์)

รากศัพท์ 4

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เขา, ภาษาลาว ເຂົາ (เข็า), ภาษาคำเมือง ᨡᩮᩢᩣ (เขัา), ภาษาไทลื้อ ᦃᧁ (เฃา), ภาษาไทดำ ꪹꪎꪱ (เสา), ภาษาไทใหญ่ ၶဝ် (ขว), ภาษาไทใต้คง ᥑᥝᥴ (เฃ๋า), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์), ภาษาจ้วงใต้ haeu (เขา, "เค้า, กู")

คำสรรพนาม

เขา

1. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 3

ดูเพิ่ม

• เค้า

คำแปลภาษาอื่น

คำสรรพนาม

• ทิเบต: ཁོང (โขง)
• อังกฤษ: he (en), she (en)

รากศัพท์ 5

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงเหนือ gaeu (เกา), ภาษาจ้วงใต้ kaeu (เขา)

คำนาม

เขา

1. เถาวัลย์

   เครือเขา

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /xaw˨˦/

คำสรรพนาม

เขา

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩮᩢᩣ (เขัา)