จอม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: จ็อม และ จ่อม

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨧᩬᨾ (จอม), ภาษาลาว ຈອມ (จอม), ภาษาไทลื้อ ᦈᦸᧄ (จอ̂ม), ภาษาไทดำ ꪊꪮꪣ (จอม), ภาษาไทขาว ꪊꪮꪣ, ภาษาไทแดง ꪊꪮꪣ, ภาษาไทใหญ่ ၸွမ် (จอ̂ม), ภาษาไทใต้คง ᥓᥩᥛᥴ (จ๋อ̂ม), ภาษาพ่าเก ꩡွံ (จอ̂ํ), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜪 (ฉอ̂ํ); เทียบภาษาเขมร ចម (จม)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์จอม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjɔɔm
ราชบัณฑิตยสภาchom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕɔːm˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

จอม

  1. ยอดที่สูงสุดของสิ่งที่มีฐานใหญ่ปลายเรียวเล็กขึ้นไป
    จอมเขา
  2. ผู้ที่ยอดเยี่ยมในหมู่
    จอมโจร

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

จอม

  1. คำที่ใช้ประกอบหน้าคำกริยาเพื่อแสดงว่ามีลักษณะเด่นเช่นนั้น (มักใช้ในทางไม่ดี)
    จอมโวย
    จอมแฉ
    จอมจุ้น
    จอมเบี้ยว